We zien momenteel wereldwijd een spanning optreden, op veel vlakken. De energie stroomt veelal niet meer. Dat betekent dat de organiseerprocessen eraan toe zijn om te transformeren, zodat we kunnen ontwikkelen naar een nieuwe balans om weer gezond te worden met elkaar.
Er wordt van alles opnieuw bedacht aan regels en aanpakken, maar de uitkomsten zijn (nog) niet zoals gehoopt. Dat komt omdat we blijven doen wat we altijd deden en dan krijgen we wat we altijd kregen. Er worden wetten en regels ongedaan gemaakt en in de koelkast gezet, omdat zij niet meer de kern van het vraagstuk raken. Daarnaast zien bedrijven hun business instorten door organisaties met nieuwe business modellen die sneller wendbaar zijn. Bovendien proberen veel bestuurders angstvallig de huidige modellen overeind te houden.
Het is nu écht tijd dat we elkaar en zaken anders gaan benaderen. Nieuwe stappen gaan zetten. Die behoefte hoor ik om me heen uit alle monden. Echter, ook de vraag ‘hoe transformeren we eigenlijk en hoe moeten we in een nieuwe balans komen?’ We zijn met elkaar verbonden en kunnen alleen vanuit die verbinding en samen door-ontwikkelen. Dat vraagt om een integrale aanpak met respect voor ieders eigen inbreng en kracht.
Ecosystemen van mensen, zoals bomen een bos vormen
Organisaties (publiek en privaat) zijn ondergeschikt geworden aan het organisatieproces van individuen, die hiertoe in staat zijn door globalisering en technologische mogelijkheden. De toename van zelfstandige professionals en de wijzen waarop zij zich organiseren en samen werken in Nederland is zo’n ontwikkeling net zoals de opkomst van micro-economieën in o.a. Afrika en Azië. Het zijn kleine, flexibel bewegende ecosystemen. Deze ecosystemen samen vormen een groot en flexibel geheel, een co-creatieve economie. We doen er goed aan om deze bewegingen ruimte te geven, zodat de co-creatieve economie op een gezonde wijze kan door-ontwikkelen. Hierdoor kunnen wij leren van door hen reeds opgedane kennis en doorleefde ervaringen en bestaande organisaties transformeren naar nieuwe business modellen.
Hoe ontwikkelt een bos?
‘Op een kaal stuk grond vestigt zich eerst een pioniersvegetatie,’ aldus Vivian Siebering van Een natuurlijke kijk. ‘Dat zijn planten die het goed doen op open stukken grond, die vaak arm aan voedingsstoffen zijn. Doordat die planten er groeien, wordt dat stukje geschikt voor andere planten. Na planten komen struiken, na struiken komen bomen. Bos is een eindstadium, binnen een bos groeien bomen niet eindeloos door. Op gegeven moment hebben ze genoeg nakomelingen geproduceerd en raken ze verouderd en gaan dood.’
In die fase zitten wij nu ook met de ontwikkeling van onze samenleving. De pioniers hebben hun werk gedaan en het bestaande is uitontwikkeld. Het is tijd voor transformeren naar een volgende fase. In die fase kan het bestaande verdwijnen en het nieuwe opkomen, net als in de natuur.
De wereld verandert al door er anders naar te kijken
Er treedt momenteel wereldwijd verkramping op, die gelukkig ook wordt uitgesproken. Het is geweldig dat we ons bewust zijn dat een nieuwe bril nodig is. Daardoor kunnen wij nu ons perspectief veranderen en een ware paradigmashift maken, zodat energie voor een volgende fase vrijkomt. Door ons dit bewust te zijn kunnen we de benodigde verandering ‘organiseren’, nieuwe werkvormen leren én nieuwe business modellen laten ontstaan. Ook is het mogelijk disfunctionele patronen los te laten en/of te leren wat ons weerhoudt dat te doen. Optimaal wordt het als we ons zó organiseren dat we continu, een leven lang, kunnen door-ontwikkelen en leren met elkaar. Leven Lang Ontwikkelen.
Persoonlijke ontwikkeling is het centrale aandachtspunt
Dit vraagt naast praktische vormen om zaken te organiseren en regelen met elkaar, een basishouding en omgang van ons allen met menselijke maat: gelijkwaardig (zelf)leiderschap, reflectie, verschillen accepteren en waarderen, grenzen en comfort zones doorbreken, kwetsbaarheid toelaten en elkaar vanuit compassie steunen en aanvullen in dit ‘spannende’ ont-wikkel- en loslaatproces.
Je ziet dit ook terugkomen in de visie van steeds meer wetenschappelijke omgevingen en adviesorganen, die (sociale) ontwikkeling centraal zetten als aandachtspunt.
Jan Jonker, hoogleraar Duurzaam Ondernemen, organiseerde er speciaal een seminar voor in oktober 2016: Sociale aspecten van de circulaire economie. Wetenschappers als Derk Loorbach, Paul de Beer, Judith Semeijn en Nadine Roijakkers verdiepen zich in transitie van de samenleving. Het project Ontwikkelvoucher is van gestart gegaan. Ook de Transitiecommissie Sociaal Domein, gaf op 30 september 2016, na twee jaar observeren, haar advies aan het kabinet . Zij pleit voor het creëren van leeromgeving en een nationaal meerjarig programma voor ontwikkelvragen.
Ontwikkelde mensen vormen een gezonde samenleving en economie!
Mindset en houding zijn belangrijke sleutels, die ‘georganiseerd’ en geleerd dienen te worden om nieuwe kennis en vaardigheden eigen te maken met bijpassend ander gedrag. Ontwikkeling (en vooral loslaten) is ons centrale aandachtspunt op dit moment, zowel voor ons persoonlijk als voor alle vormen van organisaties. Dan kan een nieuwe balans ontstaan voor een gezonde samenleving met bijbehorende economie.
Alles is er al, nu de verbinding met onszelf en elkaar weer!
Het is een kwestie van de verbinding, die we van nature hebben te herstellen door volkomen onszelf te zijn en de nieuwe kennis en ervaring, die al beschikbaar is, toe te passen. Collectief Ontwikkelen, een vaardigheid waarbij we leren van elkaar en een nieuwe mindset, houding en gedrag eigen maken gedurende het ontwikkelproces om toekomstbehendig te worden.
Doe jij ook mee? Ik kijk er naar uit.
Dit artikel verscheen op 26 november 2016 in DuurzaamNieuws
Geef een reactie