Wat doen we met de ruimte in Nederland en wie gaat er eigenlijk over de ruimte? Nederlandse bestuurders en politici hebben veel ambities die allemaal beslag leggen op de ruimte. Zo zijn er enerzijds ingrijpende transities als de energietransitie, de uitvoering van het klimaatakkoord, klimaatadaptatie, de omslag naar kringlooplandbouw en het deltaplan biodiversiteit. Anderzijds zijn er ingewikkelde opgaven zoals het vinden van locaties voor woningbouw, uitbreiden van de infrastructuur of het bouwen van datacentra. De ruimte is beperkt en hoewel al deze opgaven met elkaar samenhangen, lost multifunctionaliteit helaas niet alles op. Dat betekent dat er keuzes gemaakt moeten worden, stellen Katrien Termeer, Geert Teisman, Martijn van der Steen en Laura Schröer.
Ook bij het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) groeit het ongemak over de regievoering en de daarbij passende sturingsrol. LNV ziet zich uitgedaagd door zowel haar verantwoordelijkheden voor landbouw en natuur en de toenemende urgentie voor transities op deze terreinen, als door haar sectoroverstijgende verantwoordelijkheid voor een vitaal platteland. In opdracht van dit departement schreven we dit essay over ruimtelijke regie en reflecteren we op een passende invulling van de regievraag en sturingsrol voor LNV.
In het essay staat het idee centraal dat regie waardevol is, maar dat systematiek aangebracht moet worden. Dat wil zeggen dat de keuzes die in een proces worden gemaakt expliciet plaatsvinden: bewust, gericht, ‘hardop’ en weloverwogen. Daartoe reiken we drie handelingsperspectieven aan: een small wins benadering en de noodzaak om bij transities ‘gewoon’ te beginnen, een verkenning van een derde weg tussen centraliseren en decentraliseren in en bouwstenen voor de inrichting van regionale arrangementen voor maatschappelijke opgaven.
*Lees hier het volledige essay, dat oorspronkelijk verscheen bij de Nederlandse School voor Openbaar Bestuur (NSOB).
Geef een reactie