De Universiteit Utrecht, de Vereniging voor Bestuurskunde, de Vereniging voor Overheidsmanagement en platform O organiseren het Succesverhalenfestival 2021. Hierin worden verhalen verzameld over kleine en grote overwinningen in overheidsland. Het Succesverhalenfestival sprak met Deirdre Carasso, directeur-bestuurder van de Bibliotheek Utrecht.
Verhalenvertellers gezocht!
De Universiteit Utrecht, Vereniging voor Bestuurskunde, Vereniging voor OverheidsManagement, en Platform O organiseren het Succesverhalenfestival 2021. Iedereen die betrokken is bij de publieke sector wordt uitgenodigd om waargebeurde, maar vooral ook mooi vertelde verhalen in te sturen over kleine en grote overwinningen in overheidsland.
Verhalen kunnen worden ingestuurd tot 22 oktober 2021 via succesverhalen@uu.nl. Op 2 november volgt een literaire avond in de Openbare Bibliotheek van Utrecht, waar een jury bestaande uit Libris Literatuurprijswinnaar Murat Isik, bestuurskundige Mirko Noordegraaf, cultuurwetenschapper Iris van der Tuin en bibliotheekdirecteur Deirde Carasso hun favoriete inzendingen zullen delen. Kijk hier voor meer informatie en tips voor het schrijven.
In het verhalenfestival wordt van mensen gevraagd hun kleine of grote overwinning in de publieke sector specifiek door middel van een verhaal te beschrijven. Wat maakt voor jou een verhaal mooi en aansprekend?
‘Verhalen zijn voor mij overtuigend als ze oprecht zijn en als ze laten zien dat we in een complexe wereld leven, waarin als je je verdiept, het vaak opeens niet meer zo eenvoudig is om “voor” of “tegen” iets te zijn. Vlak voor de zomer ging in de Bibliotheek Utrecht, in een samenwerking met de Stadsschouwburg, het toneelstuk Salomon’s oordeel in première.
De regisseur Ilay den Boer, die niet begreep waarom een kennis van hem geen verblijfsvergunning kreeg, had een jaar bij de IND gewerkt om te leren over de procedures en afwegingen in de besluitvorming over asielaanvragen. Hij ging zelf dat werk doen. In het toneelstuk speelde hijzelf, naast een vluchteling die asiel aanvroeg en een ambtenaar van de IND. De gesprekken tussen hen lieten heel mooi zien dat voor verschillende perspectieven iets te zeggen valt, en dat het ook goed is als je even niet weet wat je ergens van vindt, dat het goed is je oordeel uit te stellen. Ik ben dus vooral nieuwsgierig naar verhalen die de complexiteit en gelaagdheid van onze democratie in beeld brengen.’
Wanneer vind jij dat er sprake is van overheidssucces? Welke kanten van succesvol overheidshandelen zijn onderbelicht en welke grote of kleine successen van de overheid zie jij zelf?
‘Voor mij is er sprake van een succes als de overheid en burgers met elkaar in gesprek zijn gegaan en van elkaar hebben geleerd. Het gaat mij dus meer om het proces dan de uitkomst. Als bibliotheek Utrecht willen wij bijvoorbeeld dat ons aanbod past bij de behoefte van de stad. In een bibliotheek kun je veel meer dan alleen boeken lenen. We hebben dertien vestigingen met geweldige faciliteiten zoals een theater en een bioscoopzaal.’
‘Alles begint met het stellen van vragen aan inwoners’
‘Samen met bewoners wil ik dit potentieel benutten. De bibliotheek moet niet alleen een plek zijn om kennis te halen, maar ook om kennis te brengen. Een conservatoriumstudent die een masterclass komt geven kan bijvoorbeeld bezoekers stimuleren ook een instrument te leren bespelen, of professionele schrijvers en journalisten kunnen vrijwilligers helpen lokale journalistiek te bedrijven. Dit alles begint echter met het stellen van vragen aan bewoners. Waar zijn zij goed in, wat houdt hen bezig? Ik denk dus dat de overheid kan leren van praten met en goed luisteren naar burgers en waar mogelijk samen te werken.’
Hoe kunnen positieve en negatieve verhalen naast elkaar bestaan? Doet de positieve kijk op overheidsfunctioneren in dit festival wel recht aan de werkelijkheid als deze overheid tegelijkertijd fouten maakt?
‘Ik zou niet zozeer in positief en negatief willen spreken. Het gaat er mij er, zoals gezegd, meer om dat we echt naar elkaar luisteren en van elkaar leren. In mijn tijd als directeur bij het Stedelijk Museum Schiedam heb ik ook al geprobeerd dit in de praktijk te brengen. Als museum behielden we het traditionele programma, maar wilden we ook leren van de stad en haar inwoners. Wij riepen niet: “kom kijken, we zullen jou uitleggen hoe mooi dit is”, maar luisterden echt naar de behoeften van de inwoners. Dat werkte; door de stad onze grootste inspiratiebron te laten zijn wisten we meer bezoekers te trekken en tegelijkertijd ook meer betrokkenheid te creëren.’
Wat is voor jou de meerwaarde van het vertellen van een verhaal? Is er in een tijd van fake news, misinformatie en wetenschapsscepticisme wel behoefte aan nog meer verhalen; zijn er niet juist meer feiten en cijfers nodig?
‘Zowel feiten als verhalen zijn nodig en vullen elkaar aan. Feiten en cijfers zijn onmisbaar, maar hoe mensen dingen ervaren is een andere, serieus te nemen werkelijkheid. Deze werkelijkheid kan goed overgebracht worden via verhalen. Ik ben dan ook altijd nieuwsgierig naar de verhalen van andere mensen. In onze bibliotheken komen elke dag Utrechters die hun verhaal met ons delen. Dat neemt overigens niet weg dat de bibliotheek van oudsher juist ook een plek is om mensen bewust te maken van de waarde en juistheid van informatie, ook in het digitale domein.’
Geef een reactie