‘Ik weet nooit wat ik moet zeggen tijdens een netwerkbijeenkomst of buurtbarbecue. Hoe doe jij dat,’ vroeg een collega laatst aan me. Als ik niets te zeggen heb, stel ik altijd een vraag, want ik vind het leuk om te horen wat andere mensen te vertellen hebben. En ik vind het ook grappig om de reactie van mensen te zien als ik vraag: heb je een hobby of passie? Wat is het leukste wat je van de week hebt gedaan? Of: kun je koken?
Een paar jaar geleden kreeg ik De praatjeswaaier, vol met tips hoe contact te maken. Een soort netwerken voor dummies. Die van mij zit nog in het plasticfolie. Ik denk namelijk niet dat het zo werkt, al die goedbedoelde netwerktips, zoals: neem je visitekaartjes mee, waar je ook gaat. Toen ik laatst met een groep mensen stond te praten tijdens een borrel na afloop van een regionale bijeenkomst, liep er een mevrouw langs. Ze strooide wat visitekaartjes op tafel, mompelde nog zoiets als goedendag en liep weer verder om bij de volgende tafel haar actie te herhalen. Netwerken heeft toch geen enkele zin was de titel van mijn eerste column op platform O. Dit lijkt me daar een goed voorbeeld van. In een gesloten rondje om een tafel blijven staan met de collega’s die je al kent vanuit je kantoortuin is ook niet echt de handigste manier om je netwerk te vergroten.
Nog zo’n leuke netwerken-doe-je-zo-tip: zorg dat je altijd een elevator pitch paraat hebt. Een korte presentatie waarin je enthousiast vertelt wie je bent en waar je goed in bent. Klinkt een beetje gekunsteld. Mensen prikken toch door zo’n standaard verkooppraatje heen? Ik denk ook dat ik zou gaan stotteren en struikelen over mijn woorden. Als je ergens voor cq achter staat of verstand van hebt, kost het je volgens mij geen moeite om erover te praten. Althans, als ik mensen vraag wat hun passie is, gaan ze meestal spontaan los.
‘Ik denk niet dat het zo werkt, al die
goedbedoelde netwerktips’
Een social media-expert van wie ik social media-training kreeg, pochte dat mensen graag met hem wilden linken omdat hij alle bijdragen van iedereen deelt. Dit deed eigenlijk meteen al mijn wenkbrauwen fronsen. Het is me gelukt om precies een week met hem gelinked te zijn. Langer hield ik zijn hoos aan ongebreidelde bijdragen niet vol.
Iets doen voor een ander is ook een mooie manier van netwerken of je netwerk bijhouden. Zie je een vraag langskomen op Facebook, Twitter of LinkedIn? En heb je de kennis, middelen of kunde in huis, of kun je mensen met elkaar verbinden? Bied je hulp aan. Niet met in je achterhoofd uurtje/factuurtje, maar gewoon, zomaar.
Nu we het toch over LinkedIn hebben. Wat vind je van mijn profielfoto? Die vraag komt op LinkedIn regelmatig langs. Verbazend om te lezen welk commentaar er wordt gegeven op zo’n vraag. Van: Doe een andere kleur stropdas om tot Je kijkt niet zo vriendelijk. Een profielfoto is volgens mij prima als die weerspiegelt wie je bent en niet een façade is van hoe je zou willen zijn. En dat geldt natuurlijk ook voor in real life netwerken: wees jezelf. Netwerken is vooral een kwestie van durven en gewoon doen en gaat vanzelf als je met de juiste mensen bent. Mensen die willen weten waar je goed in bent, waar je voor staat en wat je, in ons geval, als medewerker van de (semi-)overheid, bijdraagt aan de publieke zaak.
Maar waar moet je naar toe? Waar kom je die mensen tegen?
Dat is niet moeilijk, ga naar (een of) twee van de leukste dagen van het jaar, doe mee en show them what you got (column 3):
- 24 november, Ambtenaar 2.0-dag, Utrecht.
Dag vol workshops, ontmoeten, inspireren en cocreëren. Inmiddels zo populair, er is al een wachtlijst, dus houd de site in de gaten voor een wonder of informatie over volgend jaar. - 19 december, Serious Ambtenaar, Apeldoorn.
Doe mee als opdrachtgever, denk mee als vrijwilliger over een vraagstuk of maak een verslag op de manier die bij je past. De opbrengst is voor het goede doel: Serious Request. Jouw winst: meer dan alleen een aanvulling op je netwerk.
Het belooft een mooie winter te worden. Ontmoet ik je daar? Heb net nieuwe visitekaartjes laten maken.
Geef een reactie